سلام ع د... همیشه خودم اذیتت میکنم و بازم میگم خوبی؟ حالی برات نذاشتم نازنینم! بقول خودت چقدر باید از دستم حرص بخوری؟
دیروز یه عالمه حرف زدیم و بازم حرفایی زدی که بهم میفهموند که حق ندارم عاشق باشم! بغض داشت خفه م میکرد! بهم گفتی حتی حرفشم نزنم که دوسم داری یا نه!!! دیگه راجع به دیدنت بحث نکنم و انتظار برخورد بد و داشته باشم!!!  بهت گفتم من فقط با تو آروم میشم ولی تو گفتی من پیشتم پس به فکر زندگی و خوشحالی من باش و فقط جسم من و نخواه!!! گفتی معنی دوست داشتن اونی نیست که من میگم... عاشقی اونی نیست که من میگم و...
دلم طاقت نیاورد و بازم امروز اومدم که ببینمت... وقتی که نگه نداشتی و حرفم و گوش نکردی اینقد ناراحت شدم که با عجله از پیشت رفتم... بعد که اس دادی چرا اینجور میکنی و چه زود حرفای دیروزم یادت رفت?? حرف شروع شد... ساعتها تلفنی باهات صحبت کردم.
میدونم دوسم داری که راه درست و جلوم میذاری... میدونم از استرس و حرف شنیدن و تن لرزیدن خسته شدی... میدونم فقط من خودخواهم... حس ها و خاطرات اذیتم میکنه.. نمیتونم فراموش کنم که چه روزایی با هم بودیم و الان برای دیدنت چی باید بکشم؟ حتی از تو بدرفتاری ببینم که دیگه کار اشتباه نکنم... امروز بازم بهم گفتی که بشینم و فکر کنم که چه کارایی کردیم و باید چی میکردیم که منجر به اشتباه نشه و چی کار باید کرد که آرامش به زندگیمون برگرده...
عزیزم خیلی داغون و خسته م! بقول تو خودم فقط باید به خودم کمک کنم ولی من تو رو میخوام... تویی که برای من نیستی.. تویی که قسمت من نیستی...
باید صبر کرد! قسمت ما این بود که از هم جدا باشیم و شادی و موفقیت هم و آرزو کنیم و ...
خیلی حرف دارم ولی اینجا دارن میبندن!
م خ ب همیشه عزیز و دوست داشتنی من!
منم د د